View the relisted Item
Boertjie: n stappie deur sy lewe, sy gedagtes, sy tyd / Hannes Deetlefs
Check my rate
| Main centres: | 1-3 business days |
| Regional areas: | 3-4 business days |
| Remote areas: | 3-5 business days |
Product details
2016 sagteband met 445 bladsye nuut en ongelees. SWA, Namibia.
Hannes Deetlefs en sy vrou Annemarie, wat in Switserland woon, se boek Boertjie is n dieper kykie na die mense van Suidwes, maar meer spesifiek oor sy ouers, Hermann en Elisabeth Deetlefts. Hermann was destyds die beste matrikulant in sy jaar. Maar, hy het, kort nadat hy matriek geskryf het as stoker op die treine gewerk waar hy ook groot opspraak verwek het nadat hy as die eerste skolier wat n beurs verwerf het, toegeken is.
Hannes op sy beurt het weer staaltjies uit die verlede en interessante inligting wat hy tydens die navorsing van sy boek gekry het, vertel. My pa het noukeuring dagboek gehou van sy lewens ervarings, sy hartseer, swaarkry en vreugde toe hy sy vrou Elisabeth ontmoet het, en natuurlik ook oor die geboorte van hul kinders. Sy bynaam was Boertjie vandaar die naam van die boek. Die feite en daarmee ook die seleksie van temas en gebeure is so noukeuring as moontlik aangeteken soos verkry uit talle dagboeke, briewe en fotos van my ouers.
Groot moeite is gedoen om so korrek as moontlik die gebeurtenisse, die emosies, die vrees en verwardheid van daardie moeilike tye weer te gee. Natuurlik is daar altyd twee of selfs meer weergawes van hierdie historiese werklikhede soos die wetenskaplike neutrale en die polities gekleurde. Daar is gepoog om die neutrale feite te gebruik, en ook wanneer die neutrale feite die een of ander party nie gepas het nie. Baie dinge stem nie meer met die moderne sienings van vadag ooreen nie, maar dis is juis waaroor die gaan. Die minirokkie en nog meer die skandalige bikini was destyds groot nuus, vandag nie. ook is dit n feit dat nie alle bewerings geboekstaaf kan word nie, verduidelik Hannes.
Terwyl die Deetlefs-egpaar in Suidwes gebly het hulle besluit om n dogtertjie aan te neem aangesien hulle nie kinders van hul eie kon hê nie. Soos die tyd aanstap het haar velletjie egter donkerder geword en haar haartjies het al hoe meer begin krul. Die maatskaplike werkers het gemeen dat dit n fout is en dat ons die baba moet omruil vir n wit kind. n Griekse tragedie het om afgespeel en ons het besluit om Switserland toe te verhuis. Maar daar het dinge ook nie glad verloop nie.
