1996. Sagteband, 218 bladsye. 

Baie goeie toestand. Stewig gebind, netjies en skoon. 

Die reis van Botterkraal na Altena oorspan agt dekades in die lewe van F.A. Venter. Botterkraal is sy geboorteplaas in die Karoo, sy oergehegtheid. Van hier af loop sy pad deur talle plase en plekke en ervarings tot by Altena in die Strand, die krimpende ruimte van sy ouderdom. Met hoogtepunte uit vier outobiografiese romans word hier n beeld van dié lewensreis gegee. Uit Kambro-kind kom vertellings oor Venter se kinderjare in die harde leerskool van die veld: droogtes en depressie, die rondtrek met die skaap, blou onwere, die oorsteek van die Grootrivier in vloed, die afskeid van sy jeugwêreld wanneer hy verder gaan leer. Werfjoernaal verskuif die fokus na n plaas tussen Kenhardt en Carnarvon, waar hy hom, na jare in die joernalistiek, in 1960 gaan vestig. Die beskrywing van dié streek met sy harde skoonheid en sy fassinerende mense en diere is n loflied op aardse vreugde. Die middag voel na warm as vertel van die skrywer se druiweboerdery tien jaar later op Ciréne, n plaas net buite Vredendal in die Olifantsriviervallei. Sy verhouding met die bruin werkers, wie se heimat diê vallei en omgewing deur baie eeue heen was, en sy insig in hul oënskynlik traak-my-nie-agtige lewenshouding, word onvervals en ontroerend weergegee. Die keer toe ek my naam vergeet het is die sluitstuk. Dit getuig van die onuitroeibare moed en selfondersoek van n man wat uit die doodskadu teruggekeer het. In sy aftreewoonstel in die Strand het n ernstige beroerte hom getref. Sy vasbeslotenheid om sy skryf-vermoë te herwin, die aanpassing by n aftree-oord vir bejaardes, die geleidelike verswakking en dood van sy vrou, en sy uiteindelike berusting, vorm die kern van hierdie inspirerende boek.

Van Botterkraal na Altena bevat van F.A. Venter se beste prosa, en vertel van 'n merkwaardige, gebeurtenisvolle lewe.